بررسی رابطۀ بین اضطراب صفتی و حالتی با حس حرکت در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار پسر

 هدف این پژوهش بررسی رابطۀ اضطراب صفتی و حالتی با حس حرکت در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار پسر است. بدین منظور، 200 دانشجو (100 ورزشکار و 100 غیرورزشکار) با میانگین سنی 94/1 ± 80/21 به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامۀ اطلاعات فردی، پرسش نامۀ اضطراب صفتی- حالتی اشپیل  برگر و آزمون تنظیم زاویۀ دست برتر بهرامی استفاده شد. اطلاعات جمع­آوری‌شده با استفاده از آزمون­های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانۀ هم­زمان و تحلیل واریانس­ها بررسی شدند. یافته­ها نشان دادند که همبستگی قوی و مثبتی بین اضطراب صفتی و حالتی با خطای حس حرکت وجود دارد.  از طرف دیگر، خطای حس حرکت نیز می­تواند اضطراب صفتی و حالتی را پیش ­بینی کند. نتایج نشان می­دهد که افراد غیرورزشکار نسبت به ورزشکاران  اضطراب و خطای حس حرکت بیشتری دارند. با توجه به میزان اضطراب حالتی متوسط ورزشکاران، می­توان اظهار داشت که این پژوهش از فرضیۀ یوی وارونه حمایت می­کند.